پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی که در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد و با عنوان «بررسی رویکرد‌های نظری و تجربی در استقرار نظام ارزیابی صندوق‌های بازنشستگی کشور» سخن می‌گفت، با تاکید بر فوریت حل بحران این صندوق ها، این بحران‌ها را ناشی از سیاست‌هایی مانند تعدیل ساختاری اقتصاد ایران و نگاه چرتکه‌ای به این صندوق‌ها دانست و از فساد و مدیران نالایق در این صندوق‌ها انتقاد کرد. وی بیان داشت که در نظام تصمیم گیری ما افرادی هستند که شخصا آدم‌های محترمی هستند، اما صلاحیت تخصصی در زمینه اقتصاد توسعه ندارند. استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت، در شبکه‌های مجازی نطق قدیمی آقای رییس جمهور فعلی را می‌بینیم که می‌خواهد به دولت قبلی طعنه بزند و خطاب به دولت قبل می‌گوید «شما کاری کردید که قیمت دلار به ۵ هزار رسیده است»، ولی الان وقتی قیمت دلار را می‌بیند، چه حالی می‌شود؟ گزارش بدهد که چه تحویل گرفته، چه وعده داده و کارنامه اش چیست؟ شرم نمی‌کنند و راحت می‌گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی‌بریم و نقشی در آن نداریم.

محمدجواد کاشی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است که از دوره مشروطه تا انقلاب اسلامی، نسبت بین جمهوریت و اسلامیت مطرح بود. در مشروطه جمهوریت محور قرار گرفت و اسلامیت بعنوان ناظر مطرح شد و در انقلاب سال 1357، اسلامیت محور قرار گرفت و جمهوریت بعنوان ناظر بود. اما در هر دو انقلاب، در هر دو یک ساختار متمرکز قدرت شکل گرفت که نه توجهی به ملاحظات جمهوریت داشت نه اسلامیت.چرا که مردمان عصر مشروطه هنوز از وضع رعیت بیرون نیامده بودند. مردمان دوران انقلاب نیز توده بی‌شکل شهر و روستا بودند . این در حالی است که در واقع امر، جمهور، پذیرش فردیت به مثابه شهروند مسئول است. کدام اسلام یا ایرانیت می‌تواند به جای همبستگی‌های مبتنی بر تبلیغات و فشار هنجاری، فردیت را تصدیق کند و همزمان حس تعاون و دگرخواهی برانگیزد؟ برای خلق جمهور، هر کس به سهم خود باید مدد کند. همه مواریث تاریخی و فرهنگی در این شمارند. این بار در پاسخ به نسبت میان جمهوریت و اسلامیت، باید به قاعده هرم اجتماع سیاسی اندیشید نه راس آن.

سید محمدعلی ابطحی،در اوائل نوروز از حمله کیف قاپ ها به خودش خبر داد و در نوشته کوتاهی با عنوان "گزارش موبایل ربایی! " نوشت: بعد افطار توی پیاده رو موبایل به دست پیاده روی می‌کردم. به سر تقاطع که رسیدم موتوری دو ترکه جست زد تلفنمو بگیرد من قرص نگه داشتم و ... .ابطحی در ۳۰ خرداد ۸۹ در بازگشت از مراسم یادبود آیت الله حاج میرزا جواد تهرانی نیز توسط افرادی ناشناس مورد حمله قرار گرفته اما در نهایت بخیر گذشت. ابطحی تجربه هک دامین وبلاگ خودش را هم در قبل دارد . درخصوص موبایل قاپی اخیر، برایمان جای سوال دارد که با سرقت اتفاقی موبایل مواجه هستیم یا موبایل قاپی برای اطلاعات داخل موبایل. نظر خودت چیه محمدعلی؟

دومین جشنواره جایزه ثریا بعدازظهر سه‌شنبه در سالن ابوریحان دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.در این جشنواره اقدام به معرفی دانشگاه های برتر کشور و بخش های اجرایی پیشرو در جذب دانشجویان خارجی شد.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

با هر نگاهی که به داستان بنگریم ( نسبت بودجه کل به بودجه صداسیما، مقایسه صداسیما با سازمان های مشابه در سایر کشورها، رسالت و کارکردهای صداسیما، میزان رضایت مردم و ...) بودجه صداسیما ، تناسبی با عملکرد و خروجی ها و حتی پیامدهای کاری فعالیت این سازمان ندارد.بودجه صدا و سیما در حالی روز به روز در حال افزایش است که بحث فقدان مخاطب آن و از دست دادن تأثیرگذاری آن به یک قضیه جدی تبدیل شده‌است که دیگر حتی خود مدیران تلویزیون هم به آن اذعان دارند. این فضای ریخت و پاش بودجه ای، زمینه را برای رانت گرایی و سلیقه محوری فراهم نمود و ضمن تضعیف اقتصاد ملی ( بدلیل جذب نابجای بودجه) ،بسترساز هزینه تراشی ها و پرداخت هزینه های تندروی و حاشیه سازی ها می باشد.

می گوییم انتصابات در کشور مشکل دارد، می گویند سیاه نمایی نکنید و مصداق بیاورید. در دولت چپ داد می زنیم ، می گویند سیاسی کار راستی هستید. در دولت راست داد می زنیم، می گویند چپی خارج از چارچوب هستید. مرده شور ببرد کل وجود فاسدتان را که منافع ملی و انقلاب و ماموریت تمدن سازی را نمی بینید و سرتان را در طویله دنیا فرو کردید و مثل چهارپای لجام زده فقط داخل اخور را نگاه می کنید. از نهادهای نظارتی و بازرسی کشور تقاضا داریم ، ادعای جناب میرزایی را راست ازمایی نموده و در صورت صحت ادعا و عدم رعایت شایسته سالاری در انتصاب، ضمن دستور به عزل فرد مورد اشاره، تذکر و اخطار قانونی لازم به تصمیم گیران انتصابات در صندوق بازنشستگی کشوری داده شود.همچنین بحث فسادها در صندوق های بازنشستگی و حتی شرکت های ذیل تامین اجتماعی، مورد تائید ما هم هست.مصدایق آن هم فراوان است. ورود موثر و سیستماتیک با سه برنامه ضربتی، میان و بلند مدت را خواستاریم.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد بیان داشته است که در اقتصاد سیاسی عبارات تکان‌دهنده‌ای وجود دارد؛ وقتی می‌گویند مالیه حکومت خود حکومت است یعنی این سند ماهیت حکومت را نشان می‌دهد و گویای آن است که شعار و عمل حکومت تا چه اندازه همخوانی دارد. بودجه عریان‌ترین سندی است که رابطه واقعی موجود میان حکومت و مردم را به نمایش می‌گذارد. نبود چسبندگی کافی میان مردم با حکومت در اسناد مالی مهمی، چون سند بودجه سالیانه، به رقبای داخلی و خارجی انگیزه فعالیت می‌دهد. از آغاز امکان یافتن بودجه‌ریزی مبتنی بر تصویب پارلمان تا امروز خشن‌ترین و فاجعه‌بارترین مقاومت‌ها برای جلوگیری از اصلاح نظام بودجه‌ریزی در ایران از سوی قدرت‌های بزرگ خارجی صورت گرفته است. وقتی گزارش تفریغ بودجه شرکت‌های دولتی داده شد همه چیزی که انتشار عمومی پیدا کرد کمتر از دو صفحه بود، اما همین دو صفحه نشان می‌داد که سیاست‌زدگی حاکم بر ساختار سیاسی ایران چه فاجعه‌ای در بدنه کارشناسی حکومت پدیدار کرده است. از کل برنامه ششم توسعه ۹ درصد آن محقق شده و هیچ کس به این امر اعتراضی نکند؟ این چه شیوه نظارتی است؟ بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، دولت در ۱۱ زمینه به تورم شدت بخشیده است. وقتی با بحران‌هایی اقتصادی مواجهیم، ساخت سازه‌های ورزشگاهی از چه روی در اولویت است. آنهم توسط چینی ها؟ این ماجرای شوک درمانی که ریشه اصلی‌اش مالی‌سازی افراطی است، در نهایت منجر می‌شود به اینکه ساختار قدرت به تدریج و به صورت فزاینده به تسخیر مافیا‌ها در بیاید و در نتیجه فرآیند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع، منافع مافیا‌ها به منافع مردم و منافع ملی و آینده نظام مرجح دانسته می‌شود.

رئیس قوه قضائیه ضمن دعوت از پژوهشگران و محققان برای ارائه راهکاری مؤثر و کاربردی جهت تقویت مقوله‌ی مبارزه با فساد و مفسدین، گفت: می‌خواهیم مبارزه‌ای همه‌جانبه و بدون تبعیض و ریشه‌ای با فساد داشته باشیم و در اثنای این امر، شرع و قانون و حرمت افراد حفظ شود؛ در این زمینه پژوهشگران و محققان می‌توانند در این کمک‌کار دستگاه قضا باشند. ضمن تکریم این اقدام رئیس قوه قضائیه ، باید گلایه مندی نمود که چرا انجمن های علمی کشور و شورای انجمن های علمی از دو نهاد عالی شورای انجمن های علمی ایران و مجمع انجمن های علمی بعنوان عالی ترین نهاد فعالیتی مرتبط با انجمن های علمی ، بعنوان مدعو این جلسه حضور دعوت نشد؟ آیا برداشت این است که فسادستیزی ، صرفا به بهره گیری از ظرفیت رشته حقوق خلاصه می شود؟

شایعات ممیزی مجموعه شعر استاد محمدرضا شفیعی کدکنی چنان بالا گرفته و حاشیه ساز شده که همه را به تکاپو انداخته است. بعضی ها می گویند که رستم رستم است و نیاز به آزمون ندارد. برخی دیگر برای اثبات وجود کوتوله خودشان، منم منم و قانون قانون می کنند ( بخوانید انا رجل ) و برخی دیگر هم ، معتقدند که اتفاق خاصی نیفتاده و روند بروکراتیک تعریف شده برای چاپ یک کتاب در حال طی شدن است. یاسر احمدوند معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، می گوید که در جلسه سه‌شنبه ۲۸ آذرماه و پیش از آن‌که «درباره این کتاب در جلسه شورای نظارت بر کتاب بزرگسالان تصمیم‌گیری شود» گفت، «ما اصلاً درباره کیفیت کتاب‌ها نظر نمی‌دهیم و مجوز این کتاب هم مثل سایر کتاب‌های وارده، روند قانونی‌اش را طی می‌کند.».در واکنش به این عمل وزارت ارشاد عباس عبدی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: پس از کدکنی نوبت به مولوی و حافظ و سعدی و ... هم خواهد رسید. همین الان اگر نهج‌البلاغه را بدون انتساب به امام علی برای گرفتن مجوز بدهند، بعید است که مجاز شناخته شود.

مالک شریعتی در نشست دانشجویی دانشگاه علامه مدعی شد که در وزارت نفت درآمد‌هایی است که هیچ جایی نوشته نمی‌شود و هیات مدیر‌ها تصمیم می‌گیرند. بعنوان نمونه، درامد‌های شرکت گاز از محل فروش داخلی و صادرات اتان و LPG در سال ۱۴۰۰، ۴۷ هفت بوده است امسال بالای ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است؛ و هیچ وقت داخل بودجه‌ها نبود. پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، منتظر دریافت توضیحات وزارت نفت و شرکت ملی گاز در این خصوص است. جناب شرکت ملی گاز، لطفا شفاف و بدون حاشیه توضیح دهید.

این باور کلی وجود دارد که در کشورهایی که سیاست‌های لیبرالی و نئولیبرالی اجرا می‌شود، پای عدالت در آن جامعه می‌لنگد. اما نتایج پژوهش‌ها درباره وضعیت نابرابری آموزشی در این کشورها خلاف این موضوع را نشان می دهد و مقصود فراستخواه معتقد است برابری در کشورهای لیبرال به طور طبیعی اتفاق می‌افتد. نابرابری آموزشی در کشورهای توسعه یافته بر طبق آمار در حدود ۷ درصد است و در ایران در حدود ۳۷درصد. علی خورسندی طاسکوه دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، تجربه بیمارستانی یک ایرانی را فلج کننده می داند که ماه ها کابوس او است.احمدرضا روشن عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی نیز معتقد است نظام آموزشی ایران تناسبی با نظام اقتصادی آن ندارد و به مراتب جلوتر بوده و بر همین اساس است که فارغ التحصیل ایرانی، هنوز در سایر کشورها طالب دارد.

طبقه متوسط همیشه عامل ایجاد و تعریف روندها و مسیرهای ارتقای یک جامعه از یکطرف و عاملی برای ایجاد نظم و ثبات سیاسی و اجتماعی محسوب می شوند. نابودی طبقه متوسط بن بست ارتقا اقتصادی- اجتماعی و زمینه ساز بی ثباتی و افزایش تمایل به فرد محوری و خودخواهی در تامین منافع را به همراه خواهد داشت. سیاستگذاری های اقتصادی- اجتماعی- سیاسی در چند سال اخیر، متاسفانه باعث تضعیف طبقه متوسط شده و این آسیب ، مبنای هشدار دکتر فرشاد مومنی( اقتصاد دان)، قرار گرفته است.

نظام برنامه ریزی توسعه ای کشور دچار انحطاط قابل اثبات شده و متاسفانه نهادهای نظارتی و سیاستگذاری بالا دستی هم تمایل به ورود موثر ندارند. با کمال صدها تاسف و هزاران معذرت، اراجیفی بعنوان محور توسعه کشور در پنج سال آینده با رویکردی متمایل به سلب مسئولیت توسط دستگاه های اجرایی تهیه شده و در سازمان برنامه و بودجه اندکی چکش کاری شده و تحویل مجلس گردیده است. واقعا مشارکت چند انجمن علمی در این برنامه درخواست شده و در کجا ثبت گردیده است؟ بشکل اشکار به دولت محترم و نمایندگان مجلسی که مثلا سوگند نمایندگی و وفاداری به نظام و دین و اب و خاک خود را خورده اند ، هشدار می دهیم که امروز با زبان کارشناسی با شما صحبت مشفقانه می کنیم و امیدواریم که گوش های سنگین بعضی ها بشنود آنچه را که باید قبلا می شنید و عمل می کرد. اگر نشنیدید ، فردا به اتهام چهارگانه قصور ، تقصیر، ترک فعل و اهمال ، بر سرتان آوار می شویم. سرنوشت کشور مگر خاله بازی است که هر با شناسنامه و بی شناسنامه ای ، وزود غیرکارشناسی بدان داشته باشد؟ موارد زیر ، برخی از انتقادات مطرح در خصوص لایحه برنامه هفتم توسعه بوده که در پایگاه تحلیلی خبری شعار سال منعکس گردیده است. برای سهولت بهره برداری ، اقدام به بخش بندی حوزه ها شده است. از زحمات برخی کارگروه های مجلس نظیر کارگروه محیط زیست بابت شنیدن نقدها ، تشکر ویژه می کنیم. به صراحت عرض می شود که از توانمندی بالغ بر 400 انجمن علمی کشور در برنامه هفتم توسعه استفاده لازم برده نشده و سند پیشنهادی فاقد جامعیت و مانعیت لازم است.

بررسی بند‌های مربوط به قوانین پوشش در دانشگاه علامه طباطبایی، چیز غیر متعارفی را نشان نداده و حتی از جانب گروه منتقدی، چون پایگاه تحلیلی خبری شعار سال هم مورد تائید است. کما اینکه، نگاهی به وضعیت پوشش و قواعد حضور در دانشگاه‌های گوناگون و محوری خارج از کشور نیز، موید وجود الزاماتی همانند می‌باشد. انچه که برای ما دغدغه ایجاد می‌کند، شیوه اجرا و ممانعت از اعمال سلیقه فردی در اجرای این قوانین است. بعنوان نمونه، می‌توان تذکر به یک جوان را با زبانی شیرین داد و حتی برخورد غیر قهری و سلسله مراتبی با او کرد یا اینکه بشکلی دفعی، قهری، توهین آمیز و خارج از چارچوب حقوق اساسی با او برخورد کرد و از یک بدپوششی، داستانی ساخت که بیا و جمع کن. ان شاالله که هیچگاه شاهد وقوع چنین برخورد‌هایی در هیچ دانشگاهی با جوانان دانشجو نباشیم و جوانان ما نیز، رعایت کننده چارچوب‌ها باشند.

بالاخره مسعود نیلی بازنشست شد. عضو هیات علمی دانشگاه شریف و اقتصاددان حلقه نیاوران که با تجویز‌های خاص اقتصادی اش، خیلی از دولت‌ها و معیشت مردم را بر زمین زد. بعضی‌ها اسم حلقه نیاوران را گذاشته بودند، جوخه ترور طبقه کارگر. مردی دارای قرائت‌های ویژه در خصوص توسعه، جهانی‌سازی، اقتصاد آزاد، دست نامرئی ادام اسمیت، عرضه و تقاضا، اصلاح ساختاری، تعدیل اقتصادی.

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: وقتی که تورم از حدود متعارف فراتر می‌رود و طولانی‌تر می‌شود، اساس جامعه را تهدید می‌کند؛ بنابراین باید به تعیین کننده‌های اصلی قدرت گفت که بدانند دارند گور خود را در درجه اول می‌کنند. چرا که بخش‌های وسیعی از مردم زجر و فقر و فلاکت را تجربه می‌کنند و ستون فقرات جامعه به لرزه در می‌آید.

در حالی که انتقادات زیادی بر انتصاب فردی غیرحقوقی در مسند ریاست مرکز حقوقی، لوایح و امور مجلس وزارت عتف در جریان است، دکتر رضا صابری سرپرست محترم مرکز حقوقی وزارت عتف، در نشست با رئیس دانشگاه حکیم سبزواری (با چه هدف و دستور جلسه ای؟، اطلاع رسانی نشده است) ادعا نموده است که ریل‌گذاری جدید حوزه علم و فناوری کشور در قالب برنامه هفتم توسعه صورت پذیرفته است؟ ضمن تبریک انتصاب خدمت این متخصص عزیز کشورمان، مشفقانه هشدار می‌دهیم که من بعد بدون اطلاع کافی درخصوص مسائل تخصصی، صحبت رسمی و عمومی نداشته باشند. اتفاقا یکی از موارد بشدت قابل نقد و زیر سوال در برنامه هفتم توسعه کشور، مواد مربوط به توسعه و تحول در آموزش عالی کشور است. اگر مخالف این صحبت هستند، ایشان را در دانشگاه حکیم سبزواری یا سایر دانشگاه‌های کشورف دعوت به مناظره علمی می‌کنیم. چنانچه قبول زحمت بفرمایند خوشحال هم می‌شویم. سربسته عرض شد.

موج تعلیق و اخراج اساتیدی که در دوره اعتراضات ۱۴۰۱، منتقد و معترض یا با جریان‌های دانشجویی هم‌صدا بوده‌اند و مقابل برخورد قهر‌آمیز دانشگاه ایستاده‌اند، فراگیر شده و یک به یک دانشگاه‌های مختلف را در بر می‌گیرد. موضوعی که به گفته امیر مازیار پیام روشنی برای «جامعه نخبگان» دارد: «نیازی به حضور و مشارکت فعال شما در تصمیم‌سازی‌ها و اداره امور نداریم.»او معتقد است که این رویه سال‌ها ست کم و بیش وجود دارد و نقد و اعتراض و هشدار نخبگان شنیده نشده و تصور بر این است که با «حذف» مشکل حل می‌شود.

دکتر فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی ضمن تشریح نشانه‌های فساد در ساختار حکومت‌ها، تاکید دارد، ما به‌شدت نیازمندیم در این کشور پرچم توسعه‌خواهی را بلند کنیم و اگر این اقدام نشود، روندهای معطوف به انحطاط و اضمحلال سرعت و شتاب غیرعادی‌تری پیدا خواهد کرد.